De medewerkers van Ibn-i-Sina, onderdeel van Zorggroep Solis, bieden thuishulp aan allochtone ouderen in Deventer.Om hun eigen integratie te verbeteren, behaalden 24 van hen onlangs hun basiszorg-diploma. Het mes snijdt aan twee kanten.
De geschiedenis van Zorggroep Solis gaat terug tot het jaar 1267. Op de plek waar nu het woonzorgcentrum Groote & Voorster staat, in de Smedenstraat in Deventer, ving destijds het Heilige Geest Gasthuis de armen van Deventer op. De zwakken in de samenleving van toen waren afhankelijk van liefdadigheid; gunsten, in plaats van rechten, bepaalden hun lot.
Vandaag de dag hebben burgers die van zorgvoorzieningen gebruik maken juist allerlei rechten, zoals het recht op een autonoom bestaan en het recht op zelfbeschikking. Solis heeft met Ibn-i-Sina zelfs een afdeling die zich speciaal op ouderen met een niet-Nederlandse achtergrond richt. De visie op de zorg én de Deventer samenleving zijn veranderd. Bijvoorbeeld als gevolg van de aanwezigheid van groepen allochtone ouderen die niet of nauwelijks Nederlands spreken.
Dilber Budak (39, geboren in Turkije) beheerst het Nederlands echter uitstekend. Ze woont dan ook al ruim dertig jaar in Nederland. Gecombineerd met haar kennis van de Turkse taal en cultuur vervulde zij de rol van tolk tijdens het nieuwe, interne opleidingstraject dat Solis 24 medewerkers van de afdeling Ibn-i-Sina aanbood. Deze medewerkers gaan, als gevolg van hun lage opleidingsniveau of moeizame taalbeheersing, vaak uitsluitend als huishoudelijk medewerker aan de slag, maar hebben volgens Solis veel meer in hun mars.
Tijdens de cursus stonden allerlei praktische handelingen centraal, zoals het in- en uit bed helpen van ouderen en het helpen bij persoonlijke verzorging zoals scheren en aankleden.
“Ik werkte al als huishoudelijke hulp, toen mij werd gevraagd of ik ook interesse had om mee te doen aan de cursus”, aldus Budak. Niet alleen volgde ze de cursus met goed gevolg; ze fungeerde dus ook als tolk, bijvoorbeeld voor haar collega en vriendin Sebihat Güçlü (eveneens 39, net als Budak geboren in Turkije), die over de meerwaarde van de cursus vertelt: “We hebben bijvoorbeeld geleerd om te rapporteren over ons werk. Dat is totaal nieuw voor ons. In een map houden we per cliënt bij, welke huishoudelijke taken we verricht hebben, maar ook hoe het fysiek gezien met de cliënt gaat. Wanneer deze bijvoorbeeld ergens last van heeft, dan noteren we dat zodat een dokter die informatie vervolgens weer kan gebruiken.”
Bron: http://www.destentor.nl/regio/deventer/6427143/Thuishulp-allochtone-ouderen-tweeledig.ece
