AMSTERDAM – Turkije heeft op één stem uiteindelijk niet de organisatie voor het EK 2016 gekregen. Ik begrijp daar dus niks van. Zo blijkt eens temeer, dat politiek nog altijd het topvoetbal bepaalt.
Ik heb met mijn eigen ogen kunnen zien, hoe sterk het Turkse bid in elkaar steekt. Niet alleen is alles gegarandeerd, in veel gevallen is al met de bouw van nieuwe stadions en de vernieuwing van de infrastructuur begonnen. Hoeveel garanties moet je nog kunnen bieden?
Toch is het EK naar Frankrijk gegaan, dat het toernooi niet alleen al twee keer heeft gehad, maar in 1998 nog het WK organiseerde. Dit voelt gewoon niet goed, omdat je het gevoel krijgt dat de inhoud van een bid blijkbaar niet het zwaarste weegt. Anders valt de keuze voor Frankrijk, het land van UEFA-president Michel Platini, niet te rijmen.
Intussen kijk ik vanuit mijn hotelkamer uit op het stadion van de beroemde honkbalclub Philadelphia Phillies. Morgen spelen we met Turkije voor 60.000 toeschouwers de uitzwaaiwedstrijd van de Verenigde Staten, voordat de Amerikanen naar Zuid-Afrika afreizen. De afsluiting van een interessante eerste week als bondscoach, waarin we met twee overwinningen zijn gestart.
Tegen Tsjechië werd het 2-1 en tegen de Ieren 2-0. Maar belangrijker was, dat we alle spelers mee hadden die ik er bij wilde hebben. In totaal 33 internationals; van sterspeler Altintop tot enkele talentvolle jeugdspelers. Met deze grote groep hebben we dagelijks getraind. Volgens de meeste spelers soms iets te lang, maar dat kwam omdat ik een paar keer vergeten was mijn horloge om te doen.
Verder heb ik met diverse jongens de eerste gesprekken gevoerd om zo beter inzicht te krijgen met wie ik de komende jaren te maken krijg. En eerlijk is eerlijk, de eerste indrukken zijn echt heel goed. De groep is gretig en evenwichtig, toch vind ik dat sommige spelers meer moeten brengen dan de rest. Dat kan nog interessant worden.
Wat de Nederlanders in Turkije betreft, heb ik tot-nu-toe alleen gesproken met Johan Neeskens, die samen met Frank Rijkaard de technische leiding bij Galatasaray heeft. Met Frank ga ik binnenkort om de tafel zitten, om zo een beter inzicht in het Turkse voetbal te krijgen.
Zo probeer ik me in te werken, terwijl om me heen alle teams naar Zuid-Afrika afreizen. Morgen word ik daar tegen de VS helemaal mee geconfronteerd. Het zijn dus van die dagen, dat je weer even slikken moet. Niets meer of minder, omdat ik het missen van het WK met Rusland inmiddels een plek heb gegeven. Overigens niet zo, dat ik alsnog in ben gegaan op allerlei aanbiedingen om in Zuid-Afrika aanwezig te zijn.
Daarom zal ik mijn commentaar voor de NOS ook gewoon vanuit Hilversum geven. Voor de rest heb ik vandaag vooral te maken met veel teleurgestelde Turken, die het gewoon verdiend hadden om EURO 2016 te krijgen. De ambities waren er, bovendien had je zo het voetbal in de breedte een geweldige impuls kunnen geven. Helaas blijken in het internationale voetbal andere belangen soms zwaarder te wegen.
Bron: http://www.telegraaf.nl/telesport/columns/guus_hiddink/6810552/__Hiddink__EK_moest_naar_Turkije__.html?sn=telesport
