Opel week voor de introductie van de nieuwe Astra Sports Tourer uit naar Istanbul en omgeving. Een mooie trip waarbij we uiteraard ook de ogen (en de camera) open hielden voor andere merken, in het bijzonder de Italiaanse. Wat betreft Alfa Romeo en Lancia werd dat een minimaal verhaal, want die hebben we daarginds simpelweg niet gezien. Fiats des te meer en dat begon al op het vliegveld.
Een eindeloze rij taxi’s stond op vers gearriveerde klantjes te wachten. Allemaal geel en opvallend vaak zat er een Fiat-logo op. Vaak ging het om de Siena en de Albea, in Turkije bij Tofas gebouwde sedanversies van de Braziliaanse Palio. Een blauw of rood Fiat-logo gaf een indicatie van het bouwjaar, daarnaast waren zo ongeveer alle facelifts present. Ook Doblo’s deden dienst als taxi, een logische keuze gezien de ruimte voor passagiers met (veel) bagage.
Van hatchbacks moeten de Turken niet zo veel hebben, van sedans des te meer. Een mooie verkeersdeelnemer in dat genre is de Linea, die het (verlengde) platform deelt met de Grande Punto en ook voor West-Europa (o.a. Duitsland) bij Tofas in Istanbul wordt gebouwd.
Op het platteland was de Tofas-versie van de Fiat 131 nog royaal vertegenwoordigd. De auto is onder verschillende namen gebouwd, zoals Murat 131 en Sahin, Dogan en Kartal. De totale productie bedroeg in 2008(!), toen er een punt achter werd gezet, ruim 300.000. De exemplaren die we op het platteland zagen, hadden doorgaans een zwaar bestaan gehad en waren vaak met simpele middelen opgelapt. Lichtmetalen wielen zag je ook in allerlei soorten. Modieus? Niet echt. De berlina hieronder is nog een ‘oermodel’, met de Fiat-neus. Bij de latere faceliftversie (zie hierboven) is het karakter voor een flink deel verloren.
Verrassend was de witte Punto Evo die in een klein plattelandsdorpje voor een houten huis stond dat wel een verfje kon gebruiken, een enorm contrast. Een paar kilometer verderop kwam ons een Uno tegemoet, ook een auto die in Turkije nog lang is gebouwd, maar die je weinig ziet. Misschien hadden we nog wat verder de binnenlanden in gemoeten om dit soort oudere auto’s tegen te komen, want hoe verder we van Istanbul kwamen, hoe meer oudere auto’s er te zien waren. Helaas kwamen we niet veel verder dan een kilometer of zestig van deze enorme stad (17 miljoen inwoners!), maar zelfs in dit nog vrij westelijke deel van Aziatisch Turkije was het straatbeeld al totaal anders dan in West-Europa.
Bron: http://www.fiatblog.nl/?p=9060
