Dexia opent in de komende jaren bijna twee bankkantoren
per week in Turkije. Een verkoop van DenizBank is uit- gesloten. Maar kan Dexia
de snelle groei van de Turkse dochter wel volgen?
‘Hoe
zouden we eruitzien als we DenizBank zouden verkopen? Dexia zonder Turkije, wat
zouden de analisten van zo’n aandeel vinden?’, reageert Stefaan Decraene, hoofd
retail & commercial banking Dexia op de vraag. ‘Het heeft geen zin om
participaties met een kleine winst te verkopen om daarmee de
probleemportefeuille sneller van de hand te kunnen doen’, aldus
Decraene.
Maar Decraene is niet de enige die vragen heeft bij
de moeder-dochterrelatie. Ook bij DenizBank geloven ze niet dat Dexia er belang
bij heeft de snelgroeiende Turkse dochter te verkopen. ‘Hoe zou Dexia er zonder
ons uitzien?’ reageert een kaderlid. ‘Uw vergelijking is treffend’, reageert hij
op de omschrijving ‘een oude, lelijke dame’. Oud symboliseert dan het feit dat
Dexia zonder Turkije een bank is in het oude
Europa.
DenizBank opereert in een heel andere omgeving. De
gemiddelde leeftijd van de 72 miljoen Turken is 29 jaar. Daar kan het oude
continent alleen maar van dromen. Bovendien groeit de Turkse economie ook nog
eens met 8 procent per jaar.
De Turkse bankenmarkt toont een
groei van circa 25 procent. ‘De banksector groeit drie keer zo sterk als de
economie’, zegt Jo Wuytack Van Dexia. Met andere woorden, als je geen domme
dingen doet, verdubbelt je bank hier automatisch om de drie tot vier jaar in
omvang. ‘Automatisch zou ik niet zeggen’, reageert Jo Wuytack, die destijds voor
Dexia het terrein hielp effenen in Turkije. ‘Kijk naar ING en destijds Fortis
Bank Turkije. Je moet blijven investeren of je verliest terrein.’
Dat is meteen ook de grootste uitdaging voor Dexia
en de vraag waar de top van DenizBank mee zit. Is Dexia in staat de snelle groei
van de markt te volgen en deel te nemen aan de consolidatie als die eraan komt?
DenizBank heeft vandaag een marktaandeel van 3 tot 4 procent. Dat is het geval
voor een handvol banken. De kaarten in Turkije zijn nog niet geschud. En dan
laten we de drie grote staatsbanken die op niet al te lange termijn
geprivatiseerd zouden worden nog buiten
beschouwing.
DenizBank is nu even groot als TEB, de Turkse
dochter van BNP Paribas die het product is van de fusie van de Disbank (Fortis)
en van TEB (BNP Paribas). TEB wil tegen eind 2013 een marktaandeel van 5procent
veroveren, zowel voor leningen als deposito’s. Vandaag is dat respectievelijk
3,8 procent en 2,8 procent. Maar DenizBank wil zich allerminst de kaas van het
brood laten eten. De 500 bankkantoren die het vandaag heeft, moeten er in 2014
800 zijn en de 3 Ã 4 miljoen klanten moeten er 6 miljoen worden. De bank heeft
vandaag een marktaandeel van 3,2 procent in deposito’s en 4,6 procent op vlak
van kredieten.
Misschien nog meer veelzeggend: tegen 2014 is
één werknemer op de twee bij Dexia Turks. Kan Dexia, dat ook op vraag van Europa
de komende jaren verder herstructureert, die snelle groei wel volgen? ‘Dat is
wat ook wij ons afvragen’, zegt een directeur van DenizBank. De Turkse
toezichthouder eist dat DenizBank een kapitaalratio heeft van 12 procent – dat
is hoger dan de Bazelnormen en het moet gezien worden als een maatregel in de
nasleep van de financiële crisis. Wie wil groeien, moet zelfs 15% tot 16%
kapitaal hebben. ‘Anders mag je geen extra kantoren openen, want extra kantoren
betekent ook extra kredietverlening en dat vraagt
kapitaal.’
DenizBank voldoet vandaag aan die vereiste
kapitaalnorm. ‘Maar je kunt inderdaad niet uitsluiten dat we over een paar jaar
een kapitaalverhoging nodig hebben’, zegt de directeur. ‘Dexia vertelt ons dat
het achter ons staat. Nu moeten we ook zien dat dat effectief zo is’, luidt
het.
Dexia nam DenizBank in 2006 over voor 2,5 miljard euro
of 3,5 keer de boekwaarde. De eerste jaren verstrekte Dexia leningen aan
DenizBank, maar als gevolg van de financiële crisis moest DenizBank die leningen
terugbetalen. DenizBank heeft intussen zelf geld geleend op de kapitaalmarkt.
‘We zouden opnieuw naar de beurs kunnen gaan om kapitaal op te halen’, zegt een
kaderlid van DenizBank. ‘Maar ik ben niet overtuigd dat Dexia dat wil.’
Pierre Mariani, de Franse ceo van Dexia, sluit niets
uit. Dexia is eventueel bereid het kapitaal van dochters open te stellen, alleen
wilde Mariani niet zeggen van welke dochters.
Ondanks de
problemen bij Dexia lijkt de relatie tussen DenizBank en de moeder goed. Hakan
Ates, de Turkse ceo, maakt sinds eind december deel uit van het directiecomité
van Dexia Groep. ‘Hakan is daar trots op’, zegt Decraene. Ates is bovendien niet
de eerste de beste. Hij heeft DenizBank, die voor 1997 enkel op papier bestond,
opgericht. ‘Vanuit mijn hotelkamer’, zegt hij. ‘Een kamer in het hotel was ons
eerste kantoor.’
Ondanks de verkoop aan Dexia is Hakan Ates
nog zeer nadrukkelijk de baas bij DenizBank. De man heeft een sterk commercieel
profiel en is zeer hands on. ‘We hebben bewust niet aan het Turkse
karakter van DenizBank getornd. Hakan kent de Turkse markt als geen ander en een
Turkse ceo hebben is een voordeel in je contacten met de overheid en
toezichthouder’, zegt Decraene, die de stevige groeiambitie van Ates in goede
banen probeert te leiden.
Een betere kostencontrole is
daarbij cruciaal. Daar is de Turkse Dexia-dochter volgens Decraene vandaag niet
zo goed in.
Bron: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=QT39RRKA
