‘Als ik om zes uur naar huis ga, kijkt iedereen vreemd op”, vertelt Yesim.
De 32-jarige chemiste werkt in het lab van een grote medicijnenfabrikant in Istanbul. Officieel telt haar werkweek 45 uren, maar dat redt ze nooit. Ze werkt zes dagen per week en ook nog vaak op zondag. “Weigeren kan echt niet.” En Yesim heeft nog geluk, want haar overuren worden betaald.
Die mazzel heeft Korhan (29) niet. Hij werkt bij een grote bank in Istanbul. Vaak is het na tienen, wanneer hij het filiaal verlaat. En dan moet hij nog een uurtje met de bus naar huis. De volgende dag om zeven uur maakt hij de reis naar kantoor weer.
“Alle managers in ons bedrijf zijn gescheiden of single. Niemand heeft de tijd voor een privéleven.” Memet (25) werkt als dagloner in de bouw. Vaak langer dan twaalf uur achter elkaar. Zonder vast contract, zonder verzekering, zonder helm.
Volgens een onderzoek van de vakcentrale DISK-AR hoort Turkije wereldwijd bij de landen met langste werktijden. Een werkweek telt officieel 45 uur, maar gemiddeld werkt een Turk – met overuren – 53.7 uur per week. Ruim acht uur meer dan het Europese gemiddelde. Lange vakanties zitten er ook niet in. De meeste bedrijven geven slechts twee weken betaald verlof die achter elkaar opgenomen dienen te worden. Een snipperdag bestaat al helemaal niet, parttime werken evenmin.
Toch zijn Turken zelden ziek. Met 4,6 ziektedagen per jaar is het ziekteverzuim opvallend laag. Dit alles, met de relatief lage lonen en de jonge beroepsbevolking, maakt Turkije dan ook erg aantrekkelijk voor buitenlandse bedrijven.
Maar al dat gewerk heeft een keerzijde. Turkije spant namelijk niet alleen de kroon met het aantal werkuren, ook met het aantal werkongevallen staat het bovenaan tal van internationale lijstjes.
Lees verder op:
Bron: http://www.bndestem.nl/algemeen/economie/8757490/Veel-werkuren-veel-ongevallen.ece
