De groten der aarde kennen haar al…
De carrière van de Turks-Nederlandse jazz-zangeres Karsu Dönmez (21) lijkt op een sprookje. Begonnen achter de piano in het restaurant van haar ouders, lijkt een Europese doorbraak op handen. De afgelopen jaren trad ze tot twee keer op in de Carnegie Hall in New York. En ook de programmamakers van The Voice Of Turkey zijn haar ook op het spoor. Ze heeft een uitnodiging op zak om aan het populaire programma mee te doen en zal binnenkort alvast een gastoptreden verzorgen in het populaire programma.
Het ene hoogtepunt volgt het andere op: over twee maanden komt Karsu’s tweede cd uit, Mojo Concerts organiseert haar huidige theatertour én heeft al ingetekend voor volgend jaar en later dit jaar staat een grote tour in Duitsland op het programma die op touw wordt gezet door het Duitse impressario die ook Hans Klok grootmaakte bij onze oosterburen. Springplank voor het bijna onwaarschijnlijke verhaal is de piano in het restaurant van haar ouders in de Amsterdamse Pijp. Jarenlang werkte ze daar in de weekeinden als serveerster maar haar vader kon het niet nalaten zo nu en dan aandacht te vragen voor de muzikale kwaliteiten van zijn dochter. „Ik werkte als serveerster en werd dan plots door mijn vader aangekondigd.
Stond ik daar vaak nog met wat borden in mijn handen. Maar het was de beste leerschool die ik kon wensen.” Nu heeft Karsu nauwelijks nog tijd om in het restaurant op te treden. „Op papier studeer ik nog, maar daar kom ik niet meer aan toe. Ik treed overal op.” Op haar zestiende al ging de Turks-Nederlandse in haar eentje naar de Verenigde Staten. De Amerikaanse ambassade bood haar een beurs nadat medewerkers haar zagen optreden op een gala in het Amsterdamse Krasnapolsky Hotel. Daar begon een sprookje, waarin ze met een klein deel van de deelnemende studenten werd uitverkoren om op te treden in de beroemde Carnegie Hall in New York. Voormalig president Bill Clinton zag haar daar en was zodanig onder de indruk dat ze elkaar afgelopen jaar in Nederland.
Ondanks dat succes werd ze niet op het conservatorium toegelaten. Daar is Karsu inmiddels diplomatiek over: „Ik deed teveel mijn eigen ding”, zegt ze nu. Maar haar ouders zagen het talent van hun dochter, die vernoemd
werd naar een Turks dorp aan de grens met Syrie, wél. „Ze waren zo enthousiast dat ze 5000 gulden, die ze gespaard hadden voor een auto, uitgaven aan een piano voor mij.” Die piano was eigenlijk bedoeld voor een loopbaan in de klassieke muziek. Twaalf jaar lang speelde de prille twintiger Bach en Chopin. „Jazz lag niet in mijn straatje.” Maar ze verloor haar hart aan jazz toen ze twee jaar geleden teruggevraagd teruggevraagd werd voor een optreden in Carnegie Hall. Dit keer als solist met een zestigkoppig orkest. „Toen ik daar optrad viel het kwartje”, zegt ze. „De muzikanten van het orkest namen me mee naar verschillende jazzclubs en voor ik het wist stond ik daar op het podium te zingen. Toen dacht ik ’dit is zo leuk!’. Ik was voor mijn leven verknocht. Hier moest ik mee door gaan.” Sindsdien gaat het snel. Er volgden optredens op nationale en internationale tvzenders. Ook mocht ze optreden voor Koningin Beatrix en Johan Cruijff. Op het North Sea Jazz Festival kreeg ze contact met de levende legende Quincy Jones, die verantwoordelijk is voor het Thriller-album van Michael Jackson. Hij noemde zich direct een groot fan van de Nederlandse. Kortom, de groten der aarde kennen haar al…En het einde lijkt nog niet in zicht. Ook anderen zagen het bijzondere talent van de Nederlandse. Gouden Kalfwinnares Mercedes Stalenhoef volgt haar inmiddels
vier jaar om een documentaire over haar leven te maken. Eind dit jaar moet de documentaire in de bioscopen
gaan draaien.
Auteur:
Richard van de Crommert
Verschenen in:
Telegraaf 14 januari 2012
