Deze week is de release van ‘Çanakkale Çocuklari’ (De kinderen
van Gallipoli) is slechts het begin van een golf van films over de Gallipoli
campagne van 1915.
The Gallipoli campagne, of de Slag van Çanakkale, is tegelijk een van de meest
tragische gevechten van de 20e eeuw en een van de grootste overwinningen van
het moderne Turkije. De aanval van de geallieerden in de Eerste Wereldoorlog
aan de Dardanellen, (de Çanakkale Straat), resulteerde in een enorme nederlaag en
leiden tot de dood van meer dan 130.000 Turkse, Britse, Franse, Australische,
Nieuw-Zeeland en Indische troepen in acht maanden.
De campagne hielp de Turken weer aan een vertrouwen dat uiteindelijk zou
inspireren voor de Turkse Oorlog van Onafhankelijkheid en de stichting van het
moderne Turkije acht jaar later. De honderdste verjaardag van de Gallipoli
campagne is net om de hoek, en filmmakers spelen in op de nationalistische
tendensen van Turkse cinema en tv-programma’s in de afgelopen jaren.
Het merendeel van de recente historische drama’s zijn voorbeelden van ruwe
nationalisme, het duidelijkst zichtbaar in de recente box office smash
“Fetih 1453” (Conquest 1453) – een episch verhaal van de Ottomaanse
verovering van Constantinopel – of de populaire tv-serie “Muhtesem Yüzyil”
( Prachtige eeuw), beeltenis van de machtsspelletjes in de 16e eeuw hof van
Süleyman de Grote.
“Çanakkale Çocuklarý” (Kinderen van Gallipoli) wordt geleid door de
populaire filmmaker Sinan Çetin. Meer een one-man-show dan een auteur, Çetin
regisseert, produceert, schrijft en is de cameraman van de oorlog drama, terwijl
zijn vrouw en twee zonen erin spelen.
De film volgt een moeder nadat ze een nachtmerrie heeft waarin ze ziet dat haar
twee zonen elkaar doden in de loopgraven Gallipoli. De moeder een Australische,
de vader een Turkse, en met twee zonen, Osman en James, dit is allemaal heel
plausibel, althans voor zover gaan de filmscripts. “Kan een huilende moeder
een oorlog stoppen?” Is een van film taglines, en beschrijft haar
uitgangspunt in een notendop.
De andere film over de Gallipoli campagne worden vrijgegeven volgende maand is
Yeþim Sezgin “Çanakkale 1915.” De film is een bewerking van het boek
“Dirilis” (Resurrection) door Turgut Özakman, de schrijver van de
best verkopende geschiedenisboek in Turkije, “su Cilgin Türkler ” (die
gekke Turken) en de scenarist van droge, 2010’s ongeïnspireerde biopic van
Atatürk,” Dersimiz Atatürk “(de les van vandaag, Atatürk). U mag veel
verwachten van epische oorlog scènes omdat een van de productie-teams bestaan
uit twee Oscar-winnende visuele effecten bedrijven, die ook meewerkten aan
‘Titanic’.
Bron: http://www.hurriyetdailynews.com/surge-of-films-on-gallipoli-campaign.aspx?pageID=238&nID=31316&NewsCatID=381
