Ibn al Nafis (Ala ad-Din Abu al Hasan Ali Ibn Abi-Hazm al Qarsh) was een moslim Uomo universale die bekend stond als de vader van de circulatoire fysiologie (Bloedstroming in de lichaamscirculatie). Hij wordt beschouwd als de eerste die de longcirculatie van het bloed beschrijft, hoewel de westerse onderwijsinstellingen die ontdekking toeschrijven aan de 17e-eeuwse Engelse wetenschapper William Harvey.
Ibn al Nafis was een veelzijdige denker en leverde een enorme bijdrage aan verschillende gebieden, zoals politiek, anatomische studies en jurisprudentie. Ondanks zijn faam in de oogheelkunde en het uitvoeren van verschillende menselijke dissecties, valt zijn uitgebreide werk op het gebied van menselijke bloedcirculatie op in de wetenschap.
De 13e-eeuwse denker gaf ook al vroeg inzicht in de coronaire en capillaire circulaties.
De eerste studies naar het hart en de anatomie van de bloedsomloop begonnen voor het eerst in 500 voor Christus met observaties van Alcmaeon van Croton over de bloedvaten en aders bij dissecties bij dieren. Zijn studies werden bevestigd door Herophilus van Chalcedon in 300 voor Christus tijdens kadaverstudies. Vervolgens beschreef Aristoteles het hart als een driekamerorgaan in 350 voor Christus.
Vóór Ibn al Nafis beweerde de Griekse arts Galenus dat er geen doorgang in het septum was en geloofde dat het circulatiesysteem afkomstig was van de lever. Hij meende ook dat hoewel bloed van onzichtbare poriën in het interventriculaire septum van rechts naar links stroomde, veneuze en arteriële systemen twee afzonderlijke gesloten systemen waren, de theorie die bestond sinds de 2e eeuw na Christus.
Ibn al Nafis was de eerste die de theorie van Galen tegensprak door de bloedstroom tussen hart en longen correct te beschrijven. Hij beschreef ook het interventriculaire septum als een niet-poreuze wand die ondoordringbaar is voor bloed. Daarom nam Ibn al Nafis het concept van pulmonale circulatie over als de enige manier waarop bloed tussen de twee kanten van het hart kan passeren.
Als vrome moslim en arts heeft hij zichtbaar veel bijgedragen aan de kennis van anatomie en geneeskunde. Vandaar dat geleerden tegenwoordig de eerste beschrijving van coronaire vaten en de juiste definitie van de bloedtoevoer van het hart kunnen vinden, evenals de juiste beschrijving van de longcirculatie.
Al zijn ontdekkingen verspreidden zich over de hele wereld en werden door Andreas Alpagus in het Latijn vertaald en verschenen in het werk van verschillende Europese geleerden van Servetus tot Harvey.
Lees verder op: https://www.trtworld.com/magazine/ibn-al-nafis-the-discovery-of-human-blood-circulation-in-the-13th-century-35724